پایگاه خبری روستای روئین
خانم عشرت کاوه رویین، فعال اقتصادی و کارآفرین اهل خراسان شمالی در روستای روئین اسفراین مشغول به بافت صنایع دستی از جمله حوله، چادر شب و پارچه های گوناگون است و با تمامی سختی و مشقتها توانسته است این هنر را در جایجای خراسان و حتی کشور زنده کند.
به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد در عصر ماشینی که نشانه چیرگی تکنیک بر روح انسان قابللمس است، صنایعدستی ازجمله فنونی است که انسان را به اصالت خویش نزدیکتر میکند.
در روزگاری که غبار فراموشی بر روی این صنایع جا خوش کرده شاهد آن هستیم که زنی از دیار خراسان شمالی توانسته با بازوان مردانه خود خاک از چهره این صنایع بروبد.
هفته صنایعدستی ما را بر آن داشت تا سراغ این بانوی کارآفرین برویم و با او به گپ و گفتی در رابطه با صنایعدستی استان و دغدغههایش بنشینیم.
چادرشب بافی در استان خراسان شمالی قدمت چندین و چند صدساله دارد. خانم عشرت کاوه رویین همچون مادر خود که نسل به نسل حامل این هنر بوده است از سن ۱۲ سالگی به فراگیری هنر چادرشب بافی نزد وی مشغول میشود. در سال ۸۰ با ثبت شرکت تولیدی کار خود را گسترش میدهد.
اوایل با بافت ژاکت شروع به کار میکند اما بعد از چهار سال که در یک نمایشگاه به عرضه محصولات محلی دیگر اعم از حوله و چادرشب بافی میپردازد متوجه استقبال خوب مردم از این محصولات میشود بنابراین با همکاری مداوم میراث فرهنگی از سال ۸۴ به تولید گسترده این محصولات نیز میپردازد.
در سال ۹۴ با تلاشهای فراوان میراث فرهنگی روستای رویین به دهکدهی نساجی معروف میشود. وی میگوید قریب به ۸۰ خانه در روستا دستگاه بافندگی دارند و مجموعاً ۱۲۰ بافنده در این خانهها مشغول به کار هستند.
این فعال اقتصادی همچنین در رابطه باکیفیت کارهای خود میگوید: تاکنون ۴ محصول از تولیدات این مرکز توانسته است نشان استاندارد ملی را کسب کند.
خانم عشرت کاوه رویین حدود ده سال است که به آموزش هنرجویان در داخل و خارج از استان میپردازد. ۹ سال همکاری با فنی حرفهای و ۷ سال همکاری با زندان بجنورد درزمینهٔ آموزش و همچنین تدریس در هنرستانهای سنخواست و اولین هنرستان صنایعدستی تهران از دیگر فعالیت های این کارآفرین اهل خراسان شمالی است.
این کارآفرین اهل خراسان شمالی در رابطه با بازار فروش گفت: حوله و دستمال صورت به دلیل کاربردی بودن فروش خوبی دارد. همچنین وی با اشاره به مصرفی بودن محصولات خود گفت: ما همیشه بازار خودمان را داریم اما امسال کمی به دلیل شرایط بد اقتصادی مردم افت فروش ایجاد شد.
وی ادامه میدهد: برای مثال سال گذشته در تعطیلات نوروز قریب به ۴ میلیون فروش داشتیم اما امسال فروش به ۶۰۰ هزار تومان هم نرسیده است که نشان دهنده وجود برخی مشکلات اقتصادی در زندگی مردم است.
این زن ساعی و تلاشگر با اشاره به گستره کار تبلیغاتی خود میگوید: همراه با فروش محصولات به صورت حضوری، فروش اینترنتی نیز بسیار پررونق بوده تا جایی که از کانادا و مالزی سفارش بگیریم.
وی درباره کارهای آینده خود اعلام میدارد: در حال حاضر با یکی از طراحان لباس بجنورد قراردادی بسته شده که طبق آن پارچههای کرباس که صد در صد از پنبه است را در تیراژ بالا تولید میکنیم و به دست طراح لباس میرسانیم، البته سودی که نصیب ما میشود بسیار کمتر از تولیدکننده لباس است.
خانم عشرت کاوه رویین بابیان اینکه تمام کسانی که وارد این حرفه شدهاند توانستهاند برای خود درآمدزایی داشته باشند گفت: یکی از مشکلات عمده در این حوزه بیمه چادرشب بافی است، بااینکه از سال ۹۱ تا سال ۹۴ بیمه خدماتش را ارائه کرد اما چند سالی است که بیمه شامل حال افراد جدیدی که وارد این حرفه میشوند نمیشود.
وی با اشاره به حضور صداوسیما در اواخر سال گذشته برای ساخت مستند در روستای رویین دربارهی چادرشب بافی گفت: رئیس بیمه استان قول داد که بیمه چادرشب بافی را پیگیری کند تا حتماً برقرار شود اما هنوز اتفاقی نیفتاده است.
این کارآفرین مشکل عمده دیگر برای چادرشب بافی و بافت صنایع دستی را تهیه مواد اولیه اعلام میکند و ادامه میدهد: بااینکه در خراسان شمالی ابریشم کافی و پنبه به میزان نیاز تولید میشود اما به دلیل نبود صنایع تبدیلی که پنبه و ابریشم را به نخ تبدیل کند، مجبور هستیم از تهران، یزد و اصفهان نخ خریداری کنیم و چون کیفیتها همیشه یکسان نیست ما دچار مشکل میشویم.
وی میافزاید: برای مثال در روستای سرداب حدوداً ۳۰۰۰ رأس گوسفند وجود دارد که می تواند منبع درآمد خوبی از فروش پشم گوسفندان حاصل شود و در این زمینه روستاهای مشابه بسیاری در استان هستند که نشان از ظرفیت بالای استان در تأمین مواد اولیهی نخ دارد اما به علت نبود صنایع تبدیلی، نخ در استان تولید نمیشود و همچنان باید نخ و مواد اولیهی موردنیاز را از شهرهای دیگر وارد کنیم. خانم کاوه از حضور دلالان برای خرید پشم و پنبه با قیمت بسیار پایین نیز خبر میدهد و میگوید: اگر همین پنبه و پشم و حتی ابریشم در استان تبدیل به نخ شود قطعاً روستاییان به سود بیشتری میرسند به نحوی که در روستای سرداب شیروان چندین دستگاه پشمریسی گذاشتهاند اما چون آموزش اولیه داده نشده دستگاهها بلااستفاده مانده است.
وی همچنین ادامه میدهد: امسال به خاطر نوسانات شدید دلار، کارخانهها به تولیدکنندگانی همچون ما نخ نمیدهند، یا نهایت کمتر از درخواست و نیاز ما نخ تأمین میکنند و این در حالی است که سابق براین اگر به عنوان مثال یکتُن نخ سفارش میدادیم تا ۲ تن هم برای ما میفرستادند اما اکنون بااینکه پیشپرداخت هم انجام شده است اما کارخانه جوابگوی تعهداتش نیست و اعلام تعطیلی یا عدم موجودی می کند که به همین خاطر مجبور هستیم از دلالها نخ موردنیاز خود را تأمین کنیم.
این فعال اقتصادی از دیگر مشکلات پیشروی چادرشب بافی ارائه تسهیلات بانکی با کاغذبازی فراوان عنوان و تصریح میکند: همیشه بانکها وام را در قبال ضامنهای کارمند میدهند حالآنکه یک روستایی ضامن کارمند از کجا میتواند تامین کند؟
او که احیاکننده صنایعدستی در استان خراسان شمالی است میگوید: اوایل بیشتر از ماشینهای برقی استفاده میشد اما الآن تمام ماشینها دستی است و تنها سه یا چهار دستگاه برقی در روستای رویین مشغول به کار است.
وی همچنین ابراز امیدواری میکند که هیچوقت الیاف مصنوعی بااینکه قیمت تمامشده آنها بسیار کمتر از الیاف طبیعی است نتوانند جای این الیاف را بگیرد.
خانم عشرت کاوه رویین دلیل عمدهی پیشرفت خود را مرهون علاقهی شدید خود به صنایعدستی دانست و در خاتمه میگوید: هیچوقت هدف خود را پول درآوردن ندیده بلکه هدفش پیشرفت صنایعدستی و در کنار آن نجات جوانان از بیکاری بوده است.
انتهای پیام/
